29 Temmuz 2008 Salı

Mateja Kezmân Veda Şiiri






Farklı bir duruşu vardı onun‚ uzak ve vakur. Öfkesi de dilindeydi‚ sevinci de. Asil bir hali vardı. Haksızlığa yoktu tahammülü. Kendince o hep haklıydı.


Kırılgandı. O uzak ve vakur hailine inat doluverirdi gözleri. İsyankardı biraz. O‚ hep 11´de oynamalıydı. Asi bir hali vardı. Gol sevinçeleri başkaydı. Attığı golleri anlatırken gözleri ışıldardı.

İnatçıydı. Vazgeçmek yoktu kitabında. Hırslıydı. Goldü besin kaynağı. Yaptıkları yapacaklarının garantisiydi belki ama yoktu kimsenin sabrı.

Aile babasıydı‚ düşkündü çocuklarına‚ dindardı.

Gelemezdi eleştiriye. Hoş çok da acımasızdı ona eleştiriler..

Kim ne derse desin o‚ iyi bir futbolcuydu‚ yıldızdı...

Bir yıldız daha geçti FB´den. Vakur‚ duygulu‚ hırslı. Sevmeyeni çoktu belki ama seveni de az değildi. Teriyle ıslattığı forma sarı-lacivertti. Bu yüzden özeldi.

O başkaydı‚ tüm onu sevmeyenlere inat başka.

"Gidiyorsun ya şimdi. Sözler bitti. İzin de kalacak şüphesiz 9 numarada gizli. Yürekten teşekkürler sana‚ alkışlarla. Yolun açık olsun MATEJA..."

Hiç yorum yok: